حسنی اکبری؛ رضا قربان جهرمی؛ محمدعلی بشارت؛ روح الله شهابی
چکیده
رضایت زناشویی پایدارترین پیش‌بینی کننده ثبات در زندگی است و یکی از مولفه‌های موثر بر آن، نوع سیستم فعال‌سازی و بازداری‌رفتاری است. تفاوت-های فردی در این‌سیستم، در نحوه واکنش زوجین به مشکلات بین‌فردی موثر است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سیستم‌های فعال‌سازی/ بازداری رفتاری و رضایت زناشویی با میانجی‌گری ذهنی‌سازی انجام ...
بیشتر
رضایت زناشویی پایدارترین پیش‌بینی کننده ثبات در زندگی است و یکی از مولفه‌های موثر بر آن، نوع سیستم فعال‌سازی و بازداری‌رفتاری است. تفاوت-های فردی در این‌سیستم، در نحوه واکنش زوجین به مشکلات بین‌فردی موثر است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سیستم‌های فعال‌سازی/ بازداری رفتاری و رضایت زناشویی با میانجی‌گری ذهنی‌سازی انجام شد. روش تحقیق همبستگی بود و جامعه آماری، افراد متاهل ساکن تهران در سال 1400 بودند. 370 نفر به روش نمونه-گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای به عنوان گروه نمونه انتخاب و به پرسشنامه جمعیت‌شناختی، رضایت‌زناشویی Enrich (Olson, 1998) ، مقیاس فعال-سازی/ بازداری رفتاری (Carver & White, 1994) و پرسشنامه عملکرد بازتابی (Fonagy et al., 2016) پاسخ دادند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که سیستم بازداری‌رفتاری با میانجی‌گری ذهنی‌سازی بر رضایت‌زناشویی مؤثر است و سیستم بازداری با رضایت زناشویی رابطه منفی معنادار دارد و بر ذهنی‌سازی، اثر منفی معنادار دارد. و ذهنی‌سازی بر رضایت‌زناشویی اثر مثبت و معنادار دارد. همچنین سیستم فعال‌سازی با میانجی‌گری ذهنی سازی بر رضایت‌زناشویی مؤثر است و سیستم فعال‌سازی بر ذهنی‌سازی، اثر مثبت و معنادار دارد و تنها رابطه مثبت سیستم فعال‌سازی با رضایت زناشویی تایید نشد. بر این اساس می‌توان نتیجه گرفت که سیستم فعال‌سازی و بازداری‌رفتاری به صورت مستقیم و از طریق ذهنی‌سازی به صورت غیرمستقیم قادر به پیش‌بینی رضایت‌زناشویی است. از این رو پیشنهاد به بررسی این سازه‌ها توسط متخصصین حوزه خانواده جهت افزایش رضایتمندی زناشویی در زوجین می‌شود.
